3 maand verder...

Tja wat gaat de tijd snel, ik ben hier nu 3 maand op dit eiland!



Op zoek naar waardevolle of bruikbare aangespoelde spulletjes



het blauwe water bij 1000 steps

Bolcactussen zie je hier met 1000den

Het prachtige Gotomeer waar je volledig tot rust kan komen..

baby flamingo die nog roze moet kleuren

het woeste water bij de Noordkust



Aandenken aan de allereerste bewoners van het eiland: de Indianen



Leguaan zonder staart??

energielevering voor het eiland

roze volwassen gevogelte

2 leuke donkey's

terug 2 donkey's?:)

een van de grootste inkomsten op het eiland is de zoutwinning

bergen met zout

zo haalt men het zout boven...

de witte slavenhuisjes met zicht op zee

oude vuurtoren

liefde is...

op zoek naar visjes..

Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik in het begin wat moeite heb moeten doen om me aan te passen.
De onbekende omgeving, het warme weer ( alhoewel die aanpassing ging vlot ), maar vooral de relaxe mentaliteit van de inwoners en mijn collega's op het werk. Stress, zich haasten..Wat is dat? :)
Toch wel net ietsje anders dan bij ons in België.
Ook had ik wel wat last van de heimwee naar mijn familie en enkele goeie vrienden en collega's, maar gelukkig went dat een beetje en gaat het nu beter.
Ik kijk enorm uit naar de afspraakjes via skype en reacties via deze blog en facebook.
Denk dat ik nog nooit zo een goeie relatie met een computer heb gehad als de voorbije maanden. :)
In het ziekenhuis begin ik al goed mijn draai te vinden. Ik leer de collega's kennen en zij mij.  De patiënten zijn vriendelijk en dankbaar en het taalverschil zorgt soms wel voor grappige situaties. Je moet hier ook creatief aan de slag gaan en dat is leuk. Mijn diensten bestaan uit vroeg, laat en nachtdiensten die elk hun voor en nadelen hebben: bij de vroegdienst doe je de verzorging en is eigenlijk wel de drukste dienst maar dan ben je na het werk vroeg thuis en kan je nog wat van de zon te genieten..Bij de laatdienst kan je uitslapen of rustig rond het eiland toeren en boodschappen doen en heb je meer tijd op het werk om op een andere, meer rustige manier met de patiënten om te gaan en met de collega's samen te werken..Bij de nachtdienst sta je alleen op de afdeling met meestal een stagaire of ziekenverzorgster, maar dat doe ik ook wel graag want je werkt op je eigen tempo..( nooit gedacht dat ik ooit zo graag nachten zou werken ). Na de nacht dan rij ik met de scooter terug naar huis langs de kustlijn en dat is zo ontspannen en genieten. De wind in mijn haar en het bewonderen van het ontwaken van Bonaire met de vissers die aan de slag gaan, mensen die baantjes zwemmen in de zee, vogels die luid fluiten...
Ik moet zeggen dat het werken in het ziekenhuis me goed afgaat en dat het eigenlijk wel naar meer smaakt!
Mijn job als hoofdverpleegkundige in België doe ik super graag maar nu voel ik dat ik het verplegen wel mis...Ik ben een verpleegkundige in hart en nieren en het is mijn job om mensen te helpen die er nood aan hebben. Als verantwoordelijke help je meer het team en alles errond. niet? Oh ik zie wel, ben hier nog 3,5 maand op het eiland en heb dus nog voldoende tijd om uit te maken wat ik in de toekomst wil gaan doen.
Tja voor wie het nog niet weet, ik heb beslist om op 15 juli terug naar België te komen en dan eventjes rond te zwerven en zien wat er op mijn pad komt. Het werken in het Tempelhof zal ik pas terug aanvatten na 15 oktober...
Na het werk ben ik zelden of nooit thuis, niet dat ik niet graag thuis ben maar zo gezellig is mijn huisje nu ook weer niet en ik mis een mooi terras om eens te relaxen.
Dus gaat Femke meestal op stap: naar het strand bij Plaza, Sorobon, klein Bonaire..eentje!! drinken, iets gaan eten, wat rondrijden met de scooter of de auto van een vriend, film kijken, salsa dansen, muziek beluisteren, lezen...Er is altijd wel ergens iets te zien of te beleven.
Ik kan mijn dagen wel opvullen en geniet met volle teugen want ze gaan zo snel voorbij!
Enkele weken terug ging ik met een groepje vrienden grotsnorkelen en dat was pas een ervaring!
Eerst moest ik met een touw zonder beveiliging de grot afdalen pfff zweten ze!, dan kregen we de kans om in de donkere grot te snorkelen..Behalve zand, de voeten van mijn  maatje en eens een garnaal die aan onze tenen kwam zuigen heb ik onder water niet zo veel gezien. Maar de ervaring was zo mega!
De groei in die grot van tieten en mieten :) het geknaag van vleermuizen, krabben, slakken..
De foto's tonen jullie hoe het eiland eruit ziet en daar heb ik maar 2 woorden voor: SUPER PRACHTIG!
De komende maand staat het National park, paardrijden langs het strand, veel duiken en snorkelen, leren surfen, kajakken op de mangrove en bootjes huren nog op mijn verlanglijstje.
Tja met trots kan ik ook melden dat ik nu Open Water Diver ben geworden!
Het onderwaterleven is zo mooi, onbeschrijfelijk!
Voor wie zou twijfelen ik werk hier veel maar elk vrij moment voelt hier aan als vakantie.. en dat is nu net het grote verschil met het leven in België!
Tot de volgende!