vrijdag 1 juli 2011

Tijd voor vakantie richting: Miami - Sint-Maarten en Curacao...

Voor wie zou gaan twijfelen, ik ben naar Bonaire gekomen om te werken maar zoals elke hardwerkende mens heb ik hier ook recht op verlofdagen.
Waarom die dan niet nuttig besteden aan een reisje, want vanuit Bonaire ben je zo dichtbij allerlei leuke en voor mij nog onbekende bestemmingen.
10 dagen vakantie, een nieuw avontuur stond me op te wachten.
Op 1 juni ben ik vanuit Bonaire met Inselair richting Curacao gevlogen waar Richard en ik elkaar zouden ontmoeten. Ik voelde me niet echt fris want had net nachtdiensten gehad, maar de adrenaline voor de vakantie en het weerzien met mijn vriendje hielden me wakker..Vervolgens met American Airlines richting Miami...De airport was er zo GROOT, toch zeker vergeleken met die van Bonaire.:) Voelde me net in een gangsterfilm want bij de douane zaten enkel kerels met een mega lijf en spierbundels. Ik moest mijn vingerafdrukken geven en in de camera kijken voor een foto...K' stond gelukkig niet op de lijst met gezochte personen in Amerika. 5 dagen Miami is zon, zee, strand..Maar voor mij vooral shoppen, shoppen en shoppen! Iets wat tot voor mijn vertrek mijn leukste hobby was en ik hier al 5 maand niet gedaan had. Jurkjes, schoenen, petjes, en andere leuke dingen, aan in vergelijking met België spotprijzen!
Miami is het paradijs voor elke vrouw die graag op koopjesjacht gaat. Naast schoppen kan je er ook mega lekker en gezellig uit eten gaan, uitgaan naar de verschillende discotheken, casino bezoekje..
Op elk moment van de dag is het er feest!
Alles is er zo groots, iets binnen de normale grenzen houden kent men er niet! luxe, blinkende auto's, vrouwen met opgezette borsten en lippen, mannen met het lichaam van popey, luide muziek op the beach, grote winkels waar zelf een DJ muziek draait...Toppunt was toch wel de winkel vol met kerstversiering!: juni  snikheet en je stapt een winkel binnen vol met lichtjes en kerstballen...Je zou ervan gaan verlangen naar de sneeuw.
Op die 5 dagen heb ik Miami zeker nog niet helemaal gezien, maar heb er wel een goed idee van hoe het leven er is.
Het bezoek van het Miami Seaquarium zorgde voor een kippevelmoment omdat we er in levende lijve een prachtige orca konden bewonderen. Ik wist niet dat dit reuze grote beest kunstjes kon aangeleerd worden?
Maar het hoogtepunt van deze vakantie was toch wel de finals basket Miami - Dallas. Over groots en echt Amerikaans gesproken...Honderden mensen kwamen in de arena hun favoriete ploeg aanmoedigen en buiten stonden er nog eens zoveel op een groot scherm te kijken. Een unieke ervaring, maar jammer genoeg verloor Miami in de laatste minuut.
Na 5 dagen van glitter en drukte zouden we het vliegtuig richting het rustige Sint Maarten nemen, MAAR we misten ons vliegtuig. ( waarschijnlijk omdat ik te lang twijfelde welke schoenen ik zou kopen ) hihi.
Dus nog maar een nachtje lager blijven..( niet dat dit een straf was ) :)
Met 1 dag vertaging zijn we dan uiteindelijk toch aangekomen op het mooie eiland St Maarten..
De planning was om er alles te doen wat we in Miami niet gedaan hadden en dat was zonnen en rusten, MAAR de weergoden zaten ons niet mee want we hadden 4 dagen regen... Regen zoals ze bij ons in België niet kennen. Mits de nodige creativiteit hebben we ook daar een mega leuke tijd meegemaakt met vooral veel rust en lekker eten zoals verse kreeft.
Opvallend was wel dat de mensen er super vriendelijk zijn!
De voorlaatste dag van de vakantie zijn we dan terug richting Curacao gevlogen en konden we samen genieten van een zwoele laatste vakantieavond...
Jammer genoeg komt er aan alle mooie liedjes een einde, dus ook aan deze vakantie!
Terug op het eiland roept het werk voor nog een laatste maandje...
Miami vanuit de lucht


De arena...






Uitzicht van op the beach



Iemand wat kerstversiering???

Lekker shoppen..






Weer of geen weer, een coctail smaakt altijd!


Wat gaat de tijd toch snel!

dinsdag 24 mei 2011

Al 5 maand verder...

Eerst en vooral foei aan mezelf dat ik gedurende 2 maand geen blog heb bijgehouden..
Niet omdat ik dit niet wou, maar omdat het drukke en vooral leuke maanden waren vol activiteiten en bezoekjes.
Begin april ben ik verhuist naar een nieuw appartementje bij Sea Side appartments. Mooie appartement met 2 slaapkamers, overal airco, en jawel HOT water, een zetel en grote tv, privetuintje en mag gebruik maken van het zwembad.. Ligt vlak aan de zee en op 3min met de scooter van het ziekenhuis en de leuke cafeetjes, dus das ook meegenomen he? :)
Toen ik er introk had ik voor het eerst in maanden terug het gevoel om thuis te komen en dat heb je toch wel nodig als je op een eiland zit zo ver weg van vrienden en familie.
K'heb ook bezoek gekregen uit België..Veel bezoek eigenlijk wel..
Gabby die ik jaren geleden leerde kennen via de Belgium Boatshow kwam met haar duikvriendjes en daardoor kreeg ik de kans om enkele duiken te maken met volgens mij de meest ervaren duikers ter wereld :) Ben voor het eerst in mijn leven een nachtduik gaan maken. Een super ervaring maar vreemd gevoel omdat ik mijn oriëntatie verloor onder water. Je hebt wel een lamp bij je maar toch ziet en voelt alles anders aan. Mega grote vissen komen gewoon op je af zwemmen en vlak voor je slaan ze de andere kant op..Volgens mij had er eentje grote tanden.brr..ben dan maar dicht bij mijn buddy blijven zwemmen.
Een week later kwam ook collega Gerda op bezoek met haar man Frans en vriendin Gerda. We hebben wat afgelachen in die week. Lekker gegeten, gedronken, veel bijgepraat over het leven in België en het verschil met Bonaire. Mijn bezoek was het er over eens dat Bonaire een beetje een ander mens van me maakte. Samen met de 2 hippe Gerda's ben ik met een kajak op de Mangroove gaan varen.
 Daar kom je pas tot rust en kan je een worden met de natuur. Vissen, vogels, wilde oesters, libellen, grr ook mega veel muggen, de ongerepte natuur van de mangroovebossen, de open watervlakten..
De moeite waard om eens te zien!
En het Belgische bezoek bleef maar komen want ook Dominocollega's en vriendjes Sophie en Kevin kwamen me bezoeken. Doordat ze bij mij thuis bleven logeren had ik terug een ECHT Belgengevoel.
Het was een mega leuke week waarbij we geen minuut hebben stilgezeten. Het weer was dan wel niet zo super maar toch was het ten volle genieten... Voor mijn bezoek genieten van het practige eiland, voor mezelf genieten van mijn bezoek :)
Ben voor de eerste keer de Donkeyfarm gaan bezoeken. Dit is een domein waar vrijwilligers zich inzetten voor mishandelde en verloren gelopen ezels op het eiland. Bonaire is het eiland van de ezels dus de Farm doet echt goed werk als je het mij vraagt! Er leven er zo een 300 stuks samen dus de 3 extra ezels die het park gingen bezoeken vielen niet echt op :) En voor wie zou denken dat ezels dom zijn en gene smaak hebben? Kijk er maar eens rond want tegenwoordig zie je er een ezel lopen met een hippe broek aan..( t'is waar he Sophie? hihi )
Op het eiland zie je ook duizenden leguanen lopen, niet echt mijn meest geliefde diertjes maar ze smaken zo...hmm lekker! Eigenlijk smaken ze een beetje naar kip, het is net of je een klein kippevleugeltje eet maar dan verwerkt in een heerlijk leguanensoepje. Ik wil alles meemaken en proeven wat het eiland te bieden geeft maar om me te laten proeven van een geit gaat men van verder moeten komen..:)
T'is leuk om bezoek te krijgen van het thuisfront, en te kunnen laten zien hoe ik hier leef, om deze unieke ervaring met een aantal mensen te kunnen delen ( had dit ook wel graag met mijn familie kunnen delen maar ja, je kan niet alles hebben in het leven zeker? )...maar aan de andere kant ook verschrikkelijk lastig om terug vaarwel te moeten zeggen..
Moet wel bekennen dat ik door de komst van mijn vrienden zelf ook ben gaan beseffen dat ik echt wel veranderd ben. Vroeger was ik steeds diegene die met vanalles druk bezig was en me kon doodergeren aan mensen hun gedrag..Ik had geen minuut rust en er ging vanalles door mijn kopke heen...Nu besefte ik dat ik na die weken van drukte eigelijk een grote behoefte had naar rust en vooral terug wat tijd voor alleen maar mezelf. Die gedachte maakt me ook wel wat angstig omdat binnen 7 weken dit avontuur hier voor me afloopt ( is mijn eigen keuze dat wel..) en ik dan een nieuwe weg in mijn leven wil inslaan..
De denker in mezelf komt terug tot actie en dan spoken er vele vragen in mijn kopke zoals: ga ik de Europese drukte wel aankunnen en vooral wil ik dat wel???...Ik volg mijn motto " Carpe Diem" en zie wat er op me af komt....
Dit avontuur zal me zeker wat wijsheid hebben bijgebracht waarvan ik in de toekomst de vruchten kan van plukken.
De doorbraak van de maand is dat ik dan toch na 2 pogingen kan blijven rechtstaan bij het wakeboarden.. Maar liefst 20 seconden!! OLE.. Ben trots op mezelf dat ik als niet echte sportvouw dit kan meekmaken hihi..
Zoals jullie lezen had ik in mijn vrije tijd dus heel wat te doen de voorbije maanden, maar ook op het werk was het een boeiende en vooral leerrijke periode.
Ik kreeg de kans om een bevalling mee te maken vanop de eerste rij.. Prachtig om te zien, ai wel pijnlijk denk ik :) maar toch is mijn moedergevoel nog sterker geworden dan het ooit al was.
K'moet zeggen ik heb bewondering voor de vrouwen in Bonaire want bevallen doe je hier zoals het al gaat sinds de middeleeuwen..: Ziekenhuis binnenlopen en binnen het half uur bevallen ZONDER verdoving, kindje aan de borst en als alles goed gaat binnen het uur het ziekenhuis terug buitenwandelen met de kleine op de arm. Zuster krijg ik een epidurale verdoving??? wablieft??? het is erin gegaan, het zal er dan wel vanzelf uitkomen ook...Ik wist niet wat ik hoorde, zag en vooral meemaakte.
Ook op Special Care heb ik enkele dagen kunnen meelopen en dit was ook een super leerrijke ervaring omdat ik daar 0,0 van kennis van had. Nu weet ik tenmiste hoe ik een monitor moet aflezen, maar eerlijk gezegd is dit geen onderdeeltje van het ziekenhuis waar ik graag zou werken. Ik voelde me er te afgesloten van de buitenwereld en al die schermpjes en kabels bezorgen me geen vrij gevoel.
Werken op de spoed/ eerste hulp sprak me dan wel meer aan! Daar heb je veel contact met de patiënten, en als het nodig is moet je onmiddelijk in actie schieten en snel beslissingen kunnen nemen. Ik had het geluk, maar wil het eigelijk ongeluk noemen van mijn eerste dag op spoed getuige te zijn van 2 patiênten die werden opgenomen na een gasexplosie. Ik dacht dat ik met mijn 11 jaar ervaring als verpleegkundige wel al wat had gezien en had meegamaakt, maar dit was...(te erg voor woorden).
Verplegen is zo ruim, je kan er zoveel kanten mee op.. Eigelijk wil ik wel eens iets anders gaan doen en denk ik dat het tijd is geworden om terug wat te gaan bijstuderen. Dus is mijn missie op zoek gaan naar een gepaste nieuwe uitdaging. Hou julie op de hoogte welke dat geworden is.
Zoals ik al eerder schreef zijn mijn laatse 7 weken Bonaire dus ingegaan...Aan de ene kant kijk ik er wel naar uit om terug naar huis te gaan, aan de andere kant ga ik dit hier ook enorm missen. MAAR ik ben er nog en heb nog heel wat op de planning staan de komende weken: paardrijden op het strand, freediving, surfen, duiken, mega goed worden in het wakeboarden :)...
Volgende week ga ik voor 10 dagen met vakantie naar Miami en St Maarten...
Dat gaat genieten worden!
Meer hierover later en ik beloof van jullie niet zolang te laten wachten deze keer :)

National Parc Slagbaai



Met Bart en Mossel is het lachengeblazen :)

Bezoek uit België van Gerda, Frans en Gerda

Met de kajak doorheen de Mangroove



Wilde oesters hmm


Super lekker gegeten...

dagje duiken


Prachtige zonsondergang bij Donkey Beach

hmm een biertje erbij :)

Zo vrij als een pelikaan...

Met collega's Rosa en Marolien in het ziekenhuis

Handhygiëne :)


hmm de sangria bij Jibe is zo..LEKKER.

Leguanensoepje

Donkeyfarmbewoners

ik en mijn vakantieliefje :)

Reclame voor Ray.Ban

Bij Lac

Flamingo airport

sportieveling :)
Ajo
x

maandag 28 maart 2011

3 maand verder...

Tja wat gaat de tijd snel, ik ben hier nu 3 maand op dit eiland!


Op zoek naar waardevolle of bruikbare aangespoelde spulletjes


het blauwe water bij 1000 steps

Bolcactussen zie je hier met 1000den

Het prachtige Gotomeer waar je volledig tot rust kan komen..




baby flamingo die nog roze moet kleuren

het woeste water bij de Noordkust


Aandenken aan de allereerste bewoners van het eiland: de Indianen

Leguaan zonder staart??

energielevering voor het eiland
roze volwassen gevogelte

2 leuke donkey's

terug 2 donkey's?:)


een van de grootste inkomsten op het eiland is de zoutwinning

bergen met zout

zo haalt men het zout boven...

de witte slavenhuisjes met zicht op zee


oude vuurtoren

liefde is...

op zoek naar visjes..
Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik in het begin wat moeite heb moeten doen om me aan te passen.
De onbekende omgeving, het warme weer ( alhoewel die aanpassing ging vlot ), maar vooral de relaxe mentaliteit van de inwoners en mijn collega's op het werk. Stress, zich haasten..Wat is dat? :)
Toch wel net ietsje anders dan bij ons in België.
Ook had ik wel wat last van de heimwee naar mijn familie en enkele goeie vrienden en collega's, maar gelukkig went dat een beetje en gaat het nu beter.
Ik kijk enorm uit naar de afspraakjes via skype en reacties via deze blog en facebook.
Denk dat ik nog nooit zo een goeie relatie met een computer heb gehad als de voorbije maanden. :)
In het ziekenhuis begin ik al goed mijn draai te vinden. Ik leer de collega's kennen en zij mij.  De patiënten zijn vriendelijk en dankbaar en het taalverschil zorgt soms wel voor grappige situaties. Je moet hier ook creatief aan de slag gaan en dat is leuk. Mijn diensten bestaan uit vroeg, laat en nachtdiensten die elk hun voor en nadelen hebben: bij de vroegdienst doe je de verzorging en is eigenlijk wel de drukste dienst maar dan ben je na het werk vroeg thuis en kan je nog wat van de zon te genieten..Bij de laatdienst kan je uitslapen of rustig rond het eiland toeren en boodschappen doen en heb je meer tijd op het werk om op een andere, meer rustige manier met de patiënten om te gaan en met de collega's samen te werken..Bij de nachtdienst sta je alleen op de afdeling met meestal een stagaire of ziekenverzorgster, maar dat doe ik ook wel graag want je werkt op je eigen tempo..( nooit gedacht dat ik ooit zo graag nachten zou werken ). Na de nacht dan rij ik met de scooter terug naar huis langs de kustlijn en dat is zo ontspannen en genieten. De wind in mijn haar en het bewonderen van het ontwaken van Bonaire met de vissers die aan de slag gaan, mensen die baantjes zwemmen in de zee, vogels die luid fluiten...
Ik moet zeggen dat het werken in het ziekenhuis me goed afgaat en dat het eigenlijk wel naar meer smaakt!
Mijn job als hoofdverpleegkundige in België doe ik super graag maar nu voel ik dat ik het verplegen wel mis...Ik ben een verpleegkundige in hart en nieren en het is mijn job om mensen te helpen die er nood aan hebben. Als verantwoordelijke help je meer het team en alles errond. niet? Oh ik zie wel, ben hier nog 3,5 maand op het eiland en heb dus nog voldoende tijd om uit te maken wat ik in de toekomst wil gaan doen.
Tja voor wie het nog niet weet, ik heb beslist om op 15 juli terug naar België te komen en dan eventjes rond te zwerven en zien wat er op mijn pad komt. Het werken in het Tempelhof zal ik pas terug aanvatten na 15 oktober...
Na het werk ben ik zelden of nooit thuis, niet dat ik niet graag thuis ben maar zo gezellig is mijn huisje nu ook weer niet en ik mis een mooi terras om eens te relaxen.
Dus gaat Femke meestal op stap: naar het strand bij Plaza, Sorobon, klein Bonaire..eentje!! drinken, iets gaan eten, wat rondrijden met de scooter of de auto van een vriend, film kijken, salsa dansen, muziek beluisteren, lezen...Er is altijd wel ergens iets te zien of te beleven.
Ik kan mijn dagen wel opvullen en geniet met volle teugen want ze gaan zo snel voorbij!
Enkele weken terug ging ik met een groepje vrienden grotsnorkelen en dat was pas een ervaring!
Eerst moest ik met een touw zonder beveiliging de grot afdalen pfff zweten ze!, dan kregen we de kans om in de donkere grot te snorkelen..Behalve zand, de voeten van mijn  maatje en eens een garnaal die aan onze tenen kwam zuigen heb ik onder water niet zo veel gezien. Maar de ervaring was zo mega!
De groei in die grot van tieten en mieten :) het geknaag van vleermuizen, krabben, slakken..
De foto's tonen jullie hoe het eiland eruit ziet en daar heb ik maar 2 woorden voor: SUPER PRACHTIG!
De komende maand staat het National park, paardrijden langs het strand, veel duiken en snorkelen, leren surfen, kajakken op de mangrove en bootjes huren nog op mijn verlanglijstje.
Tja met trots kan ik ook melden dat ik nu Open Water Diver ben geworden!
Het onderwaterleven is zo mooi, onbeschrijfelijk!
Voor wie zou twijfelen ik werk hier veel maar elk vrij moment voelt hier aan als vakantie.. en dat is nu net het grote verschil met het leven in België!
Tot de volgende!